Jupitèr

Occitan

Etimologia

Del latin Del latin Juppiter o Jupiter, lo paire del cèl e rei dels dieus de la mitologia romana.

Prononciacion

lengadocian /d͡ʒyp'itɛr/, /d͡ʒyp'itɛr/

gascon /ʒyp'itɛr/, /ʒyp'itɛr/

provençau /d͡ʒyp'itɛʀ/, /d͡ʒyp'itɛʀ/

Sillabas

ju|pi|tèr

Nom pròpri

Jupitèr

Lo dieu Jupitèr del fólzer de Bolhac (Musèu de Sant Ramon de Tolosa

La planeta Jupitèr (Foto del telescòpi Hubble, 2007)

1. (Mitologia romana) Rei dels dieus e dels òmes dins la mitologia romana, equivalent del dieu grèc Zèus.
2. (Astronomia) Cinquena planeta del Sistèma solar per òrdre creissent de distància al Solelh, giganta gasosa remarcabla per sa massa, la mai impausanta d'entre las planetas.

Sinonims

(Mitologia)

• Jòu

Derivats

jupiterian

Traduccions

alemand: Jupiter (de) anglés: Jupiter (en) basc: Jupiter (eu) catalan: Júpiter (ca)

espanhòl: Júpiter (es) francés: Jupiter (fr) italian: Giove (it) portugués: Júpiter (pt)

Vejatz tanben

• Jupitèr sus Wikipèdia

Los corses del Sistèma solar

Las planetas màger (ordenadas de la mai pròcha a la mai alunhada del Solelh)

Mercuri • Vènus • la Tèrra • Mart o Mars • Jupitèr • Saturn o Saturne • Uranus • Neptun

Las planetas nanas

Pluton • Èris • Cères

las planetas menoras

planetoïdes • asteroïdes

autres

meteorits • cometas