lop

Occitan 
Locucions derivadas
Etimologia
Del latin lŭpus, que ven de l'osc-ombrian, per lo protoitalic *lukʷos, metatesi del protoindoeuropèu *wĺ̥kʷos que dona tamben lo protogermanic *wulfaz, lo grèc ancian λύκος (lúkos), lo protoindoiranian *wŕ̥kas, lo protoceltic *ulkos, lo protobaltoeslau *wílkas.
Prononciacion
[lup]
França (Bearn) : escotar « lop »
Sillabas
lop
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | lop | lops |
[lup] | [lups] | |
Femenin | loba | lobas |
[ˈluβo] | [ˈluβos] |
lop masculin
- Mamifèr carnivòr de la familha de canidae, (Canis lupus). La feme es la loba e los cadèls los lobats, lo lobat e la lobada.
- Pastres e cans avián tant plan gardat aquel jorn del mes de mai que lo lop se'n tornava, lo ser, aganit e teunhe coma una letra, quand ausiguèt, en davalant, pel prat de Margarida, un grelhon que cantava al bòrd de sa croseta. (Justin Besson, "Lo grelhon, lo lop e las abelhas" dins Contes de la Tatà Mannon)
Derivats
Traduccions
|
|
Ongrés 
Etimologia
→ Etimologia de completar. (Ajustar)
Prononciacion
[lɔp]
Vèrb
lop