magnata

Occitan

Etimologia

Del latin magnatus, de magnum, «grand»

Prononciacion

lengadocian /manˈnato̞/, /manˈnato̞/

lengadocian, gascon /magˈnato̞/, /magˈnato̞/

provençau /magˈnatə/, /magˈnatə/

Nom comun

magnata femenin, (masculin: magnat)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
magnata	magnatas
[magˈnato̞]	[magˈnato̞s]

1. (istòria) Femna d'un Senhor feudal o nòble de la mai nauta e vassal dirècte del sobeiran, subretot dins las Polonha e Ongria ancianas.
2. Persona de reng social naut, poderosa.

Sinonims

• cacica
• nabab
• potentada

Traduccions

alemand: Magnat (de) anglés: magnate (en), tycoon (en), mogul (en) basc: catalan: magnata (ca)

espanhòl: magnata (es) francés: magnate (fr) italian: magnate (it), ottimate (it) portugués: magnata (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin magnatus, de magnum, «grand»

Prononciacion

[?]

Nom comun

magnata femenin, (masculin: magnat)

Declinason
Singular	Plural
magnata	magnates

1. magnata ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin magnatus, de magnum, «grand»

Prononciacion

/maɰˈnata/, /maɰˈnata/

Nom comun

magnata femenin, (masculin: magnate)

Declinason
Singular	Plural
magnata	magnatas

1. magnata ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin magnatus, de magnum, «grand»

Prononciacion

Portugal /mɐgˈnatɐ/, /mɐgˈnatɐ/

Brasil /magə̃ˈnatɐ/, /magə̃ˈnatɐ/, /magəˈnatə/, /magəˈnatə/

Nom comun

magnata masculin o femenin

Declinason
Singular	Plural
magnata	magnatas

1. magnat ^(oc) / magnata ^(oc)