Occitan

Etimologia

Del latin potentatus « poténcia », de potens, «potent»

Prononciacion

lengadocian, gascon /putenˈtaðo̞/
provençau /putẽⁿˈtadə/

 Nom comun

potentada femenin, (masculin: putentat)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
potentada potentadas
[putenˈtaðo̞] [putenˈtaðo̞s]
  1. (politica) Persona que ten la poténcia sobeirana dins un grand Estat.
  2. Personatge que ten un poder excessiu de per sa situacion economica, ierarquica o sociala.

Parents

Sinonims

Persona que ten lo poder absolut

Persona que ten un poder excessiu

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin potentatus « poténcia », de potens, «potent»

Prononciacion

[?]

 Nom comun

potentada femenin, (masculin: putentat)

Declinason
Singular Plural
potentada potentades
  1. potentada (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin potentatus « poténcia », de potens, «potent»

Prononciacion

/pot̪en̪ˈt̪að̞a/

 Nom comun

potentada femenin, (masculin: putentato)

Declinason
Singular Plural
potentada potentadas
[pot̪en̪ˈt̪að̞a] [pot̪en̪ˈt̪að̞as]
  1. potentada (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin potentatus « poténcia », de potens, «potent»

Prononciacion

[?]

 Nom comun

potentada femenin, (masculin: putentato)

Declinason
Singular Plural
potentada potentadas
  1. potentada (oc)