Occitan

Etimologia

Del latin major.

Prononciacion

lengadocian, provençau /ma'd͡ʒuɾo̞/
gascon /ma'ʒuɾə/

França (Bearn) : escotar « majora »

Sillabas

ma|jo|ra

 Nom comun

majora femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, provençau
Singular Plural
majora majoras
[ma'd͡ʒuɾo̞] [ma'd͡ʒuɾo̞s]
  1. (Drech) Persona qu'a atenh l'atge de la majoritat, (femenin: majora)
  2. (militar) La qu'a lo grad militar entre capitani e lòctenent-coronèl, correspodent al còde OTAN: OF-3, (masculin: majora)

Sinonims

drech

militar

Antonims

drech

Traduccions

Persona qu'a atenh l'atge de la majoritat


La qu'a lo grade correspodent al còde OTAN: OF-3


 Forma d'adjectiu

majora

  1. Femenin singular de major

 Forma de vèrb

majora

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de majorar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de majorar

Catalan

Etimologia

Del latin major.

Prononciacion

[?]

Sillabas

ma|jo|ra

 Nom comun

majora femenin

Declinason
Singular Plural
majora majores
  1. majora (pt), al sens militar

 Forma de vèrb

majora

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de majorar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de majorar

Portugués

Etimologia

Del latin major.

Prononciacion

[?]

Sillabas

ma|jo|ra

 Nom comun

majora femenin

Declinason
Singular Plural
majora majoras
  1. majora (pt), al sens militar

 Forma d'adjectiu

majora

  1. Femenin singular de major

 Forma de vèrb

majora

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de majorar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de majorar