obsedir

Occitan

Etimologia

Del latin obsidere « assetjar ».

Prononciacion

/utseˈði/, /utseˈði/, provençau /upseˈdi/, /upseˈdi/ França (Bearn) : escotar « obsedir »

Vèrb

obsedir

1. Secutar, exasperar qualqu’un per sos assiduitats, per sas intervencions.
   • Sas visitas quotidianas acabèron per m’obsedir.
2. (figurat) Tafurat d’un biais persistent per una causa unica.

Sinonims

• obnubilar

Derivats

• obsession

Traduccions

alemand: besessen (de) anglés: obsess (en) basc: obsespen (eu) catalan: obsessionar (ca), obsedir (ca)

espanhòl: obsesionar (es) francés: obséder (fr) italian: ossessionare (it) portugués: obsedar (pt), perseguir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin obsidere « assetjar ».

Prononciacion

Oriental: central /upsəˈði/, /upsəˈði/, balear /opsəˈði/, /opsəˈði/, /upsəˈði/, /upsəˈði/

Occidental: nord-occidental /opseˈði/, /opseˈði/, valencian /opseˈðiɾ/, /opseˈðiɾ/

Vèrb

obsedir

1. Obsedir,