Occitan

Etimologia

De observar.

Prononciacion

/ubseɾˈβajɾo̞/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
observaira observairas
[ubseɾˈβajɾo̞] [ubseɾˈβajɾ̞o̞s]

observaira femenin (masculinizacion: observaire)

  1. Femena qu'obsèva una expetiéncia scientifica o un fenomèn sota l'angle scientific.
  2. Persona a l’origina d’un punt de vista sul plan fisic.
  3. Femna qu'obsèrva (al sens de seguir, respectar) una règla, una lei.
  4. Persona qu'examina e comenta de fachs umans, psicologics o socials.
  5. Persona qu'obsèrva, per oposicion a aquel qu'agís.
    • Me mesclèri pas cap a l'afar, i èri pas coma observaira.
  6. Persona avent per foncion oficiala d'examinar un eveniment social o politic, sens intervenir, per ne far lo testimoniatge.

Variantas dialectalas

Traduccions