Occitan

Etimologia

Del latin observator.

Prononciacion

/ubseɾβaˈðojɾo̞/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
observadoira observadoiras
[ubseɾβaˈðojɾo̞] [ubseɾβaˈðojɾo̞s]

observadoira femenin (masculinizacion: observador)

  1. Femena qu'obsèva una expetiéncia scientifica o un fenomèn sota l'angle scientific.
  2. Persona a l’origina d’un punt de vista sul plan fisic.
  3. Femna qu'obsèrva (al sens de seguir, respectar) una règla, una lei.
  4. Persona qu'examina e comenta de fachs umans, psicologics o socials.
  5. Persona qu'obsèrva, per oposicion a aquel qu'agís.
    • Me mesclèri pas cap a l'afar, i èri pas coma observadoira.
  6. Persona avent per foncion oficiala d'examinar un eveniment social o politic, sens intervenir, per ne far lo testimoniatge.

Variantas dialectalas

Traduccions