Occitan

Etimologia

Del latin observator.

Prononciacion

/ubseɾβa'tuɾo̞/, provençau /ubseʀva'tuʀo̞/ França (Bearn) : escotar « observatora »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
observatora observatoras
[ubseɾβa'tuɾo̞] [ubseɾβa'tuɾo̞s]

observatora femenin (masculinizacion: observator)

  1. Femena qu'obsèva una expetiéncia scientifica o un fenomèn sota l'angle scientific.
  2. Persona a l’origina d’un punt de vista sul plan fisic.
  3. Femna qu'obsèrva (al sens de seguir, respectar) una règla, una lei.
  4. Persona qu'examina e comenta de fachs umans, psicologics o socials.
  5. Persona qu'obsèrva, per oposicion a aquel qu'agís.
    • Me mesclèri pas cap a l'afar, i èri pas coma observatora.
  6. Persona avent per foncion oficiala d'examinar un eveniment social o politic, sens intervenir, per ne far lo testimoniatge.

Variantas

Traduccions