Occitan

Etimologia

Del latin tardiu ŏrphănus, e aqueste, del grèc ancian ορφανός (órfanos).

Prononciacion

/uɾfaˈnɛl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « orfanèl »

Sillabas

or | fa | nèl (3)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
orfanèl orfanèls
[uɾfaˈnɛl] [uɾfaˈnɛls]

orfanèl masculin (lengadocian) (femenizacion: orfanèla)

  1. Mainatge qu'a perdut son paire o sa maire, o ben paire e maire.

 Adjectiu


Declinason
Singular Plural
Masculin orfanèl orfanèls
[uɾfaˈnɛl] [uɾfaˈnɛls]
Femenin orfanèla orfanèlas
[uɾfaˈnɛlo̞] [uɾfaˈnɛlo̞s]

orfanèl masculin (lengadocian)

  1. qu'a perdut son paire o sa maire, o ben paire e maire.

Variantas dialectalas


Traduccions

sami del nòrd : oarbbis (se)