parabòla
Occitan
Etimologia
- Del latin parabola, del grèc ancian παραβολή, parabolè « comparason, raprochament, encontre ».
Prononciacion
/paɾaˈβɔlo̞/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| parabòla | parabòlas |
| [paɾaˈβɔlo̞] | [paɾaˈβɔlo̞s] |
parabòla femenin
- (Biblic) Allegoria que conten una idèa morala subretot dins las allegorias dels tèxtes crestians.
- Raconte allegoric.
- Comparason.
- (gemetria) Linha corba qur resulta de la seccion d’un còn quand es talhat per un plan parallèl a una de sas generatrises.
- (audiovisual, telecomunicacions) (metonimia) Antena parabolica.