personal
Occitan
Etimologia
Del latin personalis, de persona.
Prononciacion
- /peɾsuˈnal/
- escotar « personal »
Sillabas
per|so|nal
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | personal | personals |
| [peɾsuˈnal] | [peɾsuˈnals] | |
| Femenin | personala | personalas |
| [peɾsuˈnalo̞] | [peɾsuˈnalo̞s] | |
personal (lengadocian)
- Qu'es pròpri e particular a cada persona.
- Interès personal.
- Venjar una injúria personala.
- (drech) Relatiu a una persona qu'es en deute o obligada en al sieu nom, per oposicion a real.
- Accion personala.
- Drech personal.
- (financa) Individual.
- Contribution personala.
- (gramatica) Que marca la persona gramaticala.
- Qu'es egoïsta, que s'ocupa pas que per se.
- Aquel òme es fòrça personal.
Variantas dialectalas
- personau (provençau) (gascon) (lemosin)
Parents
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| personal | personals |
| [peɾsuˈnal] | [peɾsuˈnals] |
personal masculin (lengadocian)
- Ensemble de las personas que trebalhan dins una empresa, un servici, una administracion.
Anglés
Etimologia
Del latin personalis, de persona.
Prononciacion
/ˈpɝsənl̩/, /ˈpɜːsənl̩/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « personal »
- Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « personal »
Sillabas
per|so|nal
Adjectiu
personal (Plural: personals)
Nom comun
personal (Plural: personals)
- Anóncia personalas pubicadas dins los jornals
Catalan
Etimologia
Del latin personalis, de persona.
Prononciacion
oriental /pərsuˈnaɫ/, occidental /peɾsoˈnaɫ/
- Espanha (Barcelona) : escotar « personal »
Sillabas
per|so|nal
Adjectiu
personal masculin o femenin (Plural: personals)
Nom comun
personal masculin (Plural: personals)
Espanhòl
Etimologia
Del latin personalis, de persona.
Prononciacion
/peɾsoˈnal/
- Colómbia (Cartagena) : escotar « personal »
Sillabas
per|so|nal
Adjectiu
personal masculin o femenin (Plural: personales)
Nom comun
personal masculin (Plural: personales)