perturbacion

Occitan

Etimologia

Del latin perturbatio

Prononciacion

/peɾtyɾβaˈsju/, /peɾtyɾβaˈsju/, Provençau /peʀtyʀbaˈsjũⁿ/, /peʀtyʀbaˈsjũⁿ/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
perturbacion	perturbacions
[peɾtyɾβaˈsju]	[peɾtyɾβaˈsjus]

perturbacion

1. Trebolum dins lo foncionament d'un mecanisme o de quin que siá sistèma tecnic, e tanben natural.
2. (astronomia) Modificacions que se realiza dins lo movement dels còrses celèstes, de per los accion mutuala.
3. (meteorologia) Trebolum que modifican las condicions de nòstra atmosfèra.
4. (meteorologia) Trebolum causat dins l’organisme per de malautiás ; e dins l'aviada d’una malautiá per de remèdis energics.
5. (per extension) Trebolum important dins un estat, dins una societat, dins un afar, dins una ment, etc.

Parents

• perturbador / perturbator
• perturbar

Sinonims

• destorbi / destorbament

Traduccions

alemand: Verwirrung (de) anglés: perturbation (en), disturbance (en) basc: kalapita (eu) catalan: perturbació (ca)

espanhòl: perturbación (es) francés: perturbation (fr) italian: perturbazione (it), disturbo (it) portugués: perturbação (pt)