pontuar
Occitan
Etimologia
- Del latin medieval punctuare (« marcar amb de punts »), de punctus
Prononciacion
- lengadocian, gascon /punˈtɥa/
- provençau /pũⁿˈtɥa/
Sillabas
pon|tuar
Vèrb
pontuar
- Metre des punts, de virgulas e d’autres signes de pontuacion dins un discors escrit, per distinguir las frasas e los diferents membres que ne son compausadas.
- (literari) Marcar quicòm, l'acompanhar per una manifestacion sonora que l'accentua o lo caracteriza.
- (musica) Marcar los repausses, devesir las frasas, dins la composicion musicala.
- (figurat) Entrecopar per d'aplaudiments o d'aclamacions.
Variantas dialectalas
- ponctuar (lengadocian)
Derivats
Traduccions
|
Portugués
Etimologia
- Del latin medieval punctuare (« marcar amb de punts »), de punctus
Prononciacion
- Portugal /põˈtwaɾ/
- Brasil /põtuˈaɾ/, /põˈtwa/
Sillabas
ponc|tuar o ponc|tu|ar
Vèrb
pontuar