virgula
Occitan
Etimologia
- Del latin virgula « branquilhon ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /βiɾˈɣylo̞/
- provençau /viʀˈgylə/
Sillabas
vir|gu|la
Nom comun
virgula femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| virgula | virgulas |
| [βiɾˈɣylo̞] | [βiɾˈɣylo̞s] |
- (gramatica, tipografia) Signe de pontuacion divisant de proposicions dins una frasa, indicant una pausa : ,.
- Separador decimal per notar la partida decimala d’un nombre, en concuréncia amb lo punt dins lo mond anglosaxon.
- ⇔
- Separador dels milièrs dins lo mond anglosaxon, en concuréncia amb l'espace e amb lo punt a çò nòstre.
- o o ⇔ o
- (Tipografia) Signe diacritic modificant las caracteristicas de la letra a la quala es suscricha o soscricha.
Derivats
Traduccions
|
Forma de vèrb
virgula
Portugués
Prononciacion
Sillabas
vir|gu|la
Forma de vèrb
virgula