racina
Occitan
Etimologia
Del latin radicina, diminutiu de radix, radicem.
Prononciacion
/raˈsino/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
racina | racinas |
[raˈsino] | [raˈsinos] |
racina femenin
- Partida sosterranha d'una planta que lo ròtle es d'absorbir aiga e sals minerals nutritius dins la tèrra.
- Mat.Quantitat que multiplicada per ela meteissa un cert nombre de còps dona coma produch un nombre prealablament donat.
- Fig. Origina.
- (lemosin) Carròta.
Variantas dialectalas
- raiç
- rasic (lengadocian), (gascon)
- rasiga
- arradit (gascon)
- arraïtz (aranés)
- arradic ((gascon)
- arraditz (gascon)
- raditz (gascon)
Traduccions
|
|