relotgier
Veire tanben : relotgièr |
Occitan
Etimologia
De relòtge amb lo sufix -ier.
Prononciacion
/ʁeluˈd͡zjej/ (naut lemosin)
Sillabas
re | lòt | gier
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : naut lemosin | ||
Singular | Plural | |
Masculin | relotgier | relotgiers |
[ʁeluˈd͡zjej] | [ʁeluˈd͡zjej] | |
Femenin | relotgiera | relotgieras |
[ʁeluˈd͡zjejʁo] | [ʁeluˈd͡zjejʁaː] |
relòtgier masculin (provençau) (lemosin) (vivaroaupenc)
Sinonims
- relotjaire (lemosin)
Parents
Variantas dialectalas
- relotgièr
- relotgèr (gascon)
- arrelotgèr (gascon)
- pendulèr (gascon)
Traduccions
|
|