secular
Occitan 
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
[sekyˈlaɾ] França (Bearn) : escotar « secular »
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | secular | seculars |
| [sekyˈlaɾ] | [sekyˈlaɾs] | |
| Femenin | seculara | secularas |
| [sekyˈlaɾo̞] | [sekyˈlaɾo̞s] | |
secular
- (religion) Que viu dins lo sègle, en parlant dels eclesiastics.
- Temporal, laïc.
- Qu'existís fa de sègles.
- Qu'arriba un còp cada sègle.
- Que se debana dempuèi un sègle.
- (figurat) Qu'es plan vièlh, fòrça ancian.
- Un arbre secular.
Variantas dialectalas
- segular (gascon)
Derivats
Traduccions
.svg){kind=small}
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| secular | seculars |
| [sekyˈlaɾ] | [sekyˈlaɾs] |
secular masculin, per una femna: seculara
- Eclesiastic que viu e fa son ofici dins la societat.
Anglés 
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
RU [ˈsɛkjʊlə], EUA [ˈsɛkjələɹ]
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular
- Temporal, laïc.
- Que contunha pendent un long periòd de temps.
- (literari) Qu'es plan vièlh, fòrça ancian.
- Qu'arriba un còp cada sègle o cada edad.
Nom comun
secular masculin o femenin
Catalan 
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
- Oriental: central [səkuˈɫar], balear [sekuˈɫa]
- Occidental: [sekuˈɫaɾ]
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculars)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculars)
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
escotar « secular »
Prononciacion
[sekuˈlaɾ]
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Portugués 
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
Portugal [sɨkuˈlaɾ], Brasil [sekuˈlaɾ]
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculares)