secular
Occitan
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
/sekyˈlaɾ/ França (Bearn) : escotar « secular »
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | secular | seculars |
[sekyˈlaɾ] | [sekyˈlaɾs] | |
Femenin | seculara | secularas |
[sekyˈlaɾo̞] | [sekyˈlaɾo̞s] |
secular
- (religion) Que viu dins lo sègle, en parlant dels eclesiastics.
- Temporal, laïc.
- Qu'existís fa de sègles.
- Qu'arriba un còp cada sègle.
- Que se debana dempuèi un sègle.
- (figurat) Qu'es plan vièlh, fòrça ancian.
- Un arbre secular.
Variantas dialectalas
- segular (gascon)
Derivats
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
secular | seculars |
[sekyˈlaɾ] | [sekyˈlaɾs] |
secular masculin, per una femna: seculara
- Eclesiastic que viu e fa son ofici dins la societat.
Anglés
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
RU /ˈsɛkjʊlə/ , EUA /ˈsɛkjələɹ/
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular
- Temporal, laïc.
- Que contunha pendent un long periòd de temps.
- (literari) Qu'es plan vièlh, fòrça ancian.
- Qu'arriba un còp cada sègle o cada edad.
Nom comun
secular masculin o femenin
Catalan
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
- Oriental: central /səkuˈɫar/ , balear /sekuˈɫa/
- Occidental: /sekuˈɫaɾ/
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculars)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculars)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
escotar « secular »
Prononciacion
/sekuˈlaɾ/
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Portugués
Etimologia
- Del latin saecularis de saeculum (« sègle »)
Prononciacion
Portugal /sɨkuˈlaɾ/ , Brasil /sekuˈlaɾ/
Sillabas
se|cu|lar
Adjectiu
secular masculin o femenin (plural: seculares)
Nom comun
secular masculin o femenin (plural: seculares)