singular

Occitan

Etimologia

Du latin singularis « unic, especial ».

Prononciacion

/siŋgyˈlaɾ/, /siŋgyˈlaɾ/

Sillabas

sin|gu|lar

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	singular	singulars
	[siŋgy'laɾ]	[siŋgy'laɾs]
Femenin	singulara	singularas
	[siŋgy'laɾo̞]	[siŋgy'laɾo̞s]

singular

1. Que sembla pas als autres.
2. Qu'es rar o excellent.
   • Es d'una beutat singulara.
3. Qu'es extranh, capriciós, que vòl se destriar.
   • Es plan singular dins sas opinions.
4. (gramarica) Qu'es de nombre singular.

Sinonims

• que sembla pas als autres : diferent, original, particular, rar, unic
• rar o excellent : excepcional, extraordinari, particular
• marca son estonament de quicòm : extraordinari

Antonims

• que sembla pas als autres : comun, frequent
• en gramatica : plural

Parents

• singularizar

Traduccions

alemand: singular (de) anglés: singular (en) basc: singularra (eu) catalan: singular (ca)

espanhòl: singular (es) francés: singulier (fr) italian: singolare (it) portugués: singular (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
singular	singulars
[singy'laɾ]	[singy'laɾs]

singular masculin

1. (gramatica) Nombre (al sens gramatical) utilizat quand se vòl parlar d’una sola causa (o d’una sola persona, d’un sol animal, etc.), per oposicion al plural.
   • Lo singular de òsses es òs.
2. (gramatica) Tèrme (o grop de tèrmes) utilizat amb aquel nombre (al sens gramatical).
   • Dins aquel tèxte, l’alternança de singulars e de plurials dona un efièch particular.
3. (filosofia) Çò qu'es al respècte d'una persona en particular, e que la caracteriza.

Parents

• singularitat

Antonims

• plural

Anglés

Etimologia

Du latin singularis « unic, especial ».

Prononciacion

EUA: /ˈsɪŋɡjəlɚ/, /ˈsɪŋɡjəlɚ/

RU: /ˈsɪŋɡjʊlə/, /ˈsɪŋɡjʊlə/

Sillabas

sin|gu|lar

Adjectiu

singular (Plural: singulars)

1. singular

Nom comun

singular (Plural: singulars)

1. singular

Catalan

Etimologia

Du latin singularis « unic, especial ».

Prononciacion

genaral: /siŋɡuˈɫar/, /siŋɡuˈɫar/

Balears: /siŋɡuˈɫa/, /siŋɡuˈɫa/

Sillabas

sin|gu|lar

Adjectiu

singular masculin o femenin (Plural: singulars)

1. singular

Nom comun

singular masculin (Plural: singulars)

1. singular

Espanhòl

Etimologia

Du latin singularis « unic, especial ».

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « singular »

Prononciacion

/sĩŋɡuˈlaɾ/, /sĩŋɡuˈlaɾ/

Sillabas

sin|gu|lar

Adjectiu

singular masculin o femenin (Plural: singulares)

1. singular

Nom comun

singular masculin (Plural: singulares)

1. singular

Portugués

Etimologia

Du latin singularis « unic, especial ».

Prononciacion

/siŋ.gu.ˈlaɾ/, /siŋ.gu.ˈlaɾ/

Sillabas

sin|gu|lar

Adjectiu

singular masculin o femenin (Plural: singulares)

1. singular

Nom comun

singular masculin (Plural: singulares)

1. singular