Occitan

Etimologia

Del latin *subdiurnare.

Prononciacion

/sud͡ʒuɾˈna/
Lengadocian : escotar « sojornar »

Sillabas

so|jor|nar

 Vèrb

sojornar (lengadocian)

  1. Demorar un temps dins un luòc.

Mots aparentats

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu sojornar
Gerondiu sojornant
Participi passat
singular plural
masculin sojornat sojornats
femenin sojornada sojornadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sojorni
sojorne[N 1]
sojornas sojorna sojornam sojornatz sojornan
Imperfach sojornavi sojornavas sojornava sojornàvem sojornàvetz sojornavan
Preterit sojornèri sojornères sojornèt sojornèrem sojornèretz sojornèron
Futur sojornarai sojornaràs sojornarà sojornarem sojornaretz sojornaràn
Condicional sojornariái sojornariás sojornariá sojornariam sojornariatz sojornarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sojorne sojornes sojorne sojornem sojornetz sojornen
Imperfach sojornèssi sojornèsses sojornès
sojornèsse
sojornèssem sojornèssetz sojornèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu sojorna ! sojornem ! sojornatz !
Negatiu sojornes pas ! sojornem pas ! sojornetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Del latin *subdiurnare.

Prononciacion

/suʒurˈna/ (oriental), /soʒorˈna/ (nòrd-occidental), /sod͡ʒoɾˈnaɾ/ (valencian)

 Vèrb

sojornar

  1. Sojornar.