sojornar

Occitan

Etimologia

Del latin *subdiurnare.

Prononciacion

/sud͡ʒuɾˈna/, /sud͡ʒuɾˈna/

Sillabas

so | jor | nar

Vèrb

sojornar

1. Demorar un temps dins un luòc.

Mots aparentats

• sojorn

Variantas dialectalas

• sejornar (lengadocian), (gascon), (provençal), (lemosin)

Traduccions

alemand: sich aufhalten (de) anglés: sojourn (en) catalan: fer estada (ca), sojornar (ca)

francés: sejourner (fr) italian: soggiornare (it)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	sojornar
Gerondiu	sojornant
Participi passat
	singular			plural
masculin	sojornat			sojornats
femenin	sojornada			sojornadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	sojorni sojorne	sojornas	sojorna	sojornam	sojornatz	sojornan
Imperfach	sojornavi	sojornavas	sojornava	sojornàvem	sojornàvetz	sojornavan
Preterit	sojornèri	sojornères	sojornèt	sojornèrem	sojornèretz	sojornèron
Futur	sojornarai	sojornaràs	sojornarà	sojornarem	sojornaretz	sojornaràn
Condicional	sojornariái	sojornariás	sojornariá	sojornariam	sojornariatz	sojornarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	sojorne	sojornes	sojorne	sojornem	sojornetz	sojornen
Imperfach	sojornèssi	sojornèsses	sojornès sojornèsse	sojornèssem	sojornèssetz	sojornèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	sojorna !	—	sojornem !	sojornatz !	—
Negatiu	—	sojornes pas !	—	sojornem pas !	sojornetz pas !	—
Nòtas

Catalan

Etimologia

Del latin *subdiurnare.

Prononciacion

/suʒurˈna/, /suʒurˈna/ (oriental), /soʒorˈna/, /soʒorˈna/ (nòrd-occidental), /sod͡ʒoɾˈnaɾ/, /sod͡ʒoɾˈnaɾ/ (valencian)

Vèrb

sojornar

1. Sojornar.