subornar

Occitan

Etimologia

Del latin subornar.

Prononciacion

lengadocian, gascon /syβuɾˈna/, /syβuɾˈna/

provençau /sybuʀˈna/, /sybuʀˈna/

Vèrb

subornar

1. Desplegar quin mejan que siá per induire una mala accion, una accion contra lo dever.
2. (en particular) Seduire una femna o una joventa.
3. (drech) Incitar a far un fals testimòni.

Sinonims

• corrompre
• curar
• cavar
• tunar
• soscavar

contra una femna

• seduire

Parents

• subornable
• subornacion
• subornador / subornaire

Traduccions

alemand: bestechen (de) anglés: bribe (en) basc: catalan: subornar (ca)

espanhòl: sobornar (es) francés: suborner (fr) italian: subornare (it) portugués: subornar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin subornar.

Prononciacion

Oriental /suβurˈna/, /suβurˈna/

Occidental: nord-occidental /suβorˈna/, /suβorˈna/, valencian /suβoɾˈnaɾ/, /suβoɾˈnaɾ/

Vèrb

subornar

1. subornar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin subornar.

Prononciacion

Portugal /suboɾˈnaɾ/, /suboɾˈnaɾ/

Portugal (Coïmbra) : escotar « subornar »

Brasil /suboɦˈnaɾ/, /suboɦˈnaɾ/, /suboɾˈna/, /suboɾˈna/

Vèrb

subornar

1. subornar ^(oc)