supersticion
Occitan
Etimologia
- Del latin superstitio
Prononciacion
/sypeɾsti'sju/, provençau /sypeʀsti'sjũⁿ/
- França (Bearn) : escotar « supersticion »
Sillabas
su|per|sti|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| supersticion | supersticions |
| [sypeɾsti'sju] | [sypeɾsti'sjus] |
supersticion femenin
- Cresença fondada sus la crenhença o l’ignorància que dona un caractèr subrenatural o sacrat a unes fenomèns, a unes actes, a unas paraulas.
- (particular) Presagi que se compren d'unes accidents que son pas que fortuits.
- I a de supersticion a creire qu’una salièra capvirada e lo sal escampilhat presagian un malastre.