tèst

Occitan

Etimologia

(vèrb 1) Del latin tĕstu « vas de terralha ».

(vèrb 2) Del anglés test « espròva / examèn ».

Prononciacion

/tɛst/, /tɛst/ França (Bearn) : escotar « tèst »

Sillabas

tèst

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
tèst	tèstes
[tèst]	[tèstes]

tèst

1. Tròç de terralha copada.
2. Clòsc o cauquilha relativament solida coma per l'uòu, la nose, l'aglan.
3. Crani
4. (lengadocian) Menas de vas: quèli, copèla.

alemand: Scherbe (de) femenin, Tonscherbe (de) femenin anglés: shard (en) basc: zatitxoa (eu) catalan: test (ca) masculin

espanhòl: casco (es) masculin, tejuela (es) femenin francés: têt (fr) masculin, tesson (fr) masculin italian: coccio (it) masculin portugués: caco (pt) masculin

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
tèst	tèstes
[tèst]	[tèstes]

tèst

1. Operacion realizada per verificar la veracitat d’una ipotèsi o d’un fach.
   • Son tèst de depistatge èra negatiu.
2. (educacion) Examèn, concors o espròva, avaloracion de las capacitats d’una persona.
   • Passèt son tèst d’anglés.
3. (tecnica) Operacion de verificacion de las proprietats realas d’un produch.

Sinonims

• interrogacion
• verificacion
• espròva
• examèn

Parents

• testar

alemand: Probe (de) femenin, Test (de) masculin anglés: test (en) basc: zatitxoa (eu) catalan: test (ca) masculin, prova (ca) femenin

espanhòl: test (es), prueba (es) femenin francés: test (fr) masculin italian: test (it) masculin, prueba (it) femenin portugués: teste (pt)