teca

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin theca « estug, envolopa » del grèc ancian θήκη, thêkê « estug, còfre ».

(nom 2)

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈteko̞/, /ˈteko̞/

Sillabas

te|ca

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
teca	tecas
[ˈteko̞]	[ˈteko̞s]

teca femenin

Teca de diferentas espècias de fabacèas.

1. (botanica) Envolopa dels fruchs de las leguminosas que al sens botanic es un fruch secat, desprovesit de paret, de doas valvas, garnidas caduna d’un reng de granas, e amb doas fendas de dehiscéncia.

Derivats

• destecar

Sinonims

• bajòca
• cofèla
• coscolha
• cotèla
• cufèla
• dòlça / gòlça
• pelofa

Traduccions

alemand: Hülse (de), Hülse (de) anglés: pod (en) basc: catalan: beina (ca), tavella (ca), bajoca (ca),

espanhòl: vaina (es) francés: gousse (fr), cosse (fr) italian: baccello (it), capsula (it), guscio (it), portugués: vagem (pt), bagem (pt)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
teca	tecas
[ˈteko̞]	[ˈteko̞s]

teca (gascon), femenin

1. (familhar) Còp balhat de sa man sus la cara de l'autre.

Sinonims

• emplastre
• timplal
• cohat
• bofa
• gautimàs / gautàs
• bacèu