Occitan

Etimologia

Del latin tristis.

Prononciacion

/'tɾiste/ França (Bearn) : escotar « triste »

Sillabas

tri|ste

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin triste tristes
['tɾiste] ['tɾistes]
Femenin trista tristas
['tɾisto̞] ['tɾisto̞s]

triste

  1. Qu'es afligit, adolentit, que sentís la pena.
    • Es triste de la mòrt de son amic.
  2. Qu'es melancolic ; que manca de gaug.
  3. Que marca lo tristum, la lanha, la melancolia.
    • Far una cara trista.
  4. Se dich tanben de çò qu'es inspirat per la pena o per la melancolia.
    • Caire dins una soscada trista e prigonda.
  5. Qu'es adolentit o lanhat ; qu'inspira la melancolia.
    • Un sovenir triste.
  6. Qu'es penós, lanhós, malaisit de suportar
    • Es triste de se veire tractar d'un tal biais.
  7. Qu'es malastruc, funèste.
    • Serà un destin tan triste que lo sieu ?
  8. Qu'es paure, regretable, deplorable.
    • Se trapar dins un triste estat.

Variantas

Parents

Traduccions

Espanhòl

Etimologia

Del latin tristis.

Prononciacion

/'tɾiste/

Sillabas

tri|ste

 Adjectiu

triste masculin o femenin (Plural: tristes)

  1. triste

Francés

Etimologia

Del latin tristis.

Prononciacion

/tʁist/

Sillabas

tri|ste

 Adjectiu

triste masculin o femenin (Plural: tristes)

  1. triste

Italian

Etimologia

Del latin tristis.

Prononciacion

/tɾiste/

Sillabas

tri|ste

 Adjectiu

triste masculin o femenin (Plural: tristi)

  1. triste

Portugués

Etimologia

Del latin tristis.

Prononciacion

Estats Units d'America : escotar « triste »

Prononciacion

Portugal /ˈtɾiʃtɨ/
Brasil /ˈtɾistʃi/

Sillabas

tri|ste

 Adjectiu

triste masculin o femenin (Plural: tristes)

  1. triste