triste
Occitan
Etimologia
- Del latin tristis.
Prononciacion
/'tɾiste/ França (Bearn) : escotar « triste »
Sillabas
tri|ste
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | triste | tristes |
['tɾiste] | ['tɾistes] | |
Femenin | trista | tristas |
['tɾisto̞] | ['tɾisto̞s] |
triste
- Qu'es afligit, adolentit, que sentís la pena.
- Es triste de la mòrt de son amic.
- Qu'es melancolic ; que manca de gaug.
- Que marca lo tristum, la lanha, la melancolia.
- Far una cara trista.
- Se dich tanben de çò qu'es inspirat per la pena o per la melancolia.
- Caire dins una soscada trista e prigonda.
- Qu'es adolentit o lanhat ; qu'inspira la melancolia.
- Un sovenir triste.
- Qu'es penós, lanhós, malaisit de suportar
- Es triste de se veire tractar d'un tal biais.
- Qu'es malastruc, funèste.
- Serà un destin tan triste que lo sieu ?
- Qu'es paure, regretable, deplorable.
- Se trapar dins un triste estat.
Variantas
Parents
Traduccions
Espanhòl
Etimologia
- Del latin tristis.
Prononciacion
/'tɾiste/
Sillabas
tri|ste
Adjectiu
triste masculin o femenin (Plural: tristes)
Francés
Etimologia
- Del latin tristis.
Prononciacion
/tʁist/
Sillabas
tri|ste
Adjectiu
triste masculin o femenin (Plural: tristes)
Italian
Etimologia
- Del latin tristis.
Prononciacion
/tɾiste/
Sillabas
tri|ste
Adjectiu
triste masculin o femenin (Plural: tristi)
Portugués
Etimologia
- Del latin tristis.
Prononciacion
Estats Units d'America : escotar « triste »
Prononciacion
- Portugal /ˈtɾiʃtɨ/
- Brasil /ˈtɾistʃi/
Sillabas
tri|ste
Adjectiu
triste masculin o femenin (Plural: tristes)