vocacion
Occitan
Etimologia
latin vocatio
Prononciacion
- lengadocian, gascon /bukaˈsju/
- escotar « vocacion »
- provençau /vukaˈsjũⁿ/
Sillabas
vo|ca|cion
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
vocacion | vocacions |
[bukaˈsju] | [bukaˈsjus] |
vocacion femenin
- (religion) Movement interior sentit coma un apèl de Dieu a se consacrar a son servici.
- Aclinament qu'òm sentís per un estat.
- Disposicion, talent.
- Foncion superiora qu'òm crei dever complir per de rasons moralas o transcendentas.
- Objectiu, utilitat, foncion, rason d'èsser.