servici
Occitan
Etimologia
Del latin servitium (« esclavatge », « servitud », « captivitat » ; « domesticitat »; « assubjectiment », « jo », « servatje », « servilicialitat ») de servus (« esclau ») e servire (« èsser asservit »).
Prononciacion
- /ser'βisi/ (gascon) (lengadocian) /ser'visi/ (provençal)
Sillabas
ser | vi | ci (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| servici | servicis |
| [ser'βisi] | [ser'βisis] |
servici masculin
- Estat, foncions, devers de qualqu’un que servís una persona o una collectivitat.
- Èsser de servici, èsser dins lo moment que se complís , se realiza, las foncions de sa carga.
- Per civilitat, indica lo fach d’èsser a la disposicion de qualqu’un, prèst a far çò que poirà li èsser util o agradiu.
- Ma veitura es al vòstre servici.
- (particular) Indica lo fach d’èsser lo servicial de qualqu’un. Bias qu'un domestic realiza sas foncions.
- al servici de son mèstre.
- Emplec, foncion d'aqueles que servisson l’Estat dins la magistratura, dins las finanças, diss l’armada, dins la marina, o que fan partit d’una administracion.
- Aquel emplegat venguèt pensionat après trenta annadas de servici.
- Trabalh efectiu o realizat.
- Lo mètge foguèt remplaçat après un servici de detz oras.
- Ensem de las operacions, òbras, etc., servissent a un usatge determinat dins las administracions, los establiments publics o particulars.
- Lo servici de la pòsta.
- Assiténcia qu'es donada; ajuda prestada a qualqu’un.
- Las maquinas provesisson de grands servicis als agricultors.
- (religion) Celebracion religiosa.
- (badminton, tenís, volada) Accion d'aquel que sevís la bala, lo balon o lo volant.accion