marina
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/maˈrino̞/ , provençau /maˈʀino̞s/
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
[maˈrino̞] | [maˈɾino̞s] |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- S'afogar per las causas de la marina.
- Servici en mar.
- Servir dins la marina.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Costièra maritima: mar, plaja, bord de mar
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
- Un pintre de marinas.
Traduccions
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
[maˈrino̞] | [maˈrino̞s] |
marina femenin (equivalent masculin marin)
- Aquela qu'es abila dins l’art de la navigacion sus la granda mar.
- Aquela que servís a bòrd d’un bastiment de l’Estat o de la marina de comèrci.
Forma d'adjectiu
marina
- femenin singular de marin.
Forma de vèrb
marina
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de marinad
Anglés
Etimologia
Prononciacion
/məˈɹinə/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
Catalan
Etimologia
Prononciacion
oriental /məˈɾinə/ , occidental /maˈɾina/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marines |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
Forma d'adjectiu
marina
- femenin singular de marí.
Forma de vèrb
marina
Espanhòl
Etimologia
Prononciacion
/məˈɾina/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
Forma d'adjectiu
marina
- femenin singular de marino.
Forma de vèrb
marina
Francés
Etimologia
Prononciacion
Soïssa (Canton de Friborg) : escotar « marina »
Prononciacion
/məˈɹinə/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
Forma de vèrb
marina
- Tresena persona del singular del present del subjonctiu de mariner.
Italian
Etimologia
Prononciacion
/məˈɾina/
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina femenin
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- costièra maritima: mar, plaja, bord de mar
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
- Aquela qu'es abila dins l’art de la navigacion sus la granda mar.
- Aquela que servís a bòrd d’un bastiment de l’Estat o de la marina de comèrci.
Forma d'adjectiu
marina
- femenin singular de marino.
Portugués
Etimologia
Prononciacion
Portugal /mɐˈɾinɐ/ , Brasil /maˈɾĩnɐ/ , /maˈɾinə /
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
Forma d'adjectiu
marina
- femenin singular de marino.
Forma de vèrb
marina