vomit

Veire tanben : vòmit

Occitan

Etimologia

De vomir

Prononciacion

/buˈmit/, /buˈmit/

provençau /vuˈmi/, /vuˈmi/

Sillabas

vo|mit

Nom comun

vomit (gascon); masculin

Declinason
Singular	Plural
vomit	vomits
[buˈmit]	[buˈmits]

1. Enveja de vomir.
2. Accion de vomir.

Variantas dialectalas

• vòmit (lengadocian)
• bòmit (provençau)

Sinonims

Enveja de vomir

• nausèa
• soslèu

Accion de vomir

• racadura
• vomidura

Traduccions

alemand: Übelkeit (de), Brechreiz (de), Eke (de) anglés: sickness (en), queasiness (en) basc: catalan: ànsies (ca), ois (ca), basques (ca)

espanhòl: estómago (es), basca (es), arcada (es) francés: nausée (fr) italian: voltastomaco (it) portugués: enjoo (pt), estômago (pt), nojo (pt)

Forma de vèrb

vomit

1. participi passat al masculin singular de vomir

Anglés

Etimologia

Del latin popular vomīre

Prononciacion

RU /ˈvɒmɪt/, /ˈvɒmɪt/

EUA /ˈvɑmɪt/, /ˈvɑmɪt/

Sillabas

vo|mit

Vèrb

vomit

1. Vomir.

Nom comun

vomit

1. Vomidura

Catalan

Prononciacion

[?]

Sillabas

vo|mit

Forma de vèrb

vomit

1. participi passat al masculin singular de vomir

Francés

Prononciacion

[?]

Sillabas

vo|mit

Forma de vèrb

vomit

1. Tresena persona del singular de l’indicatiu present de vomir
2. Tresena persona del singular del passat simple de vomir