òbvi
Occitan
Etimologia
Del latin obvius « « que se trapa sul passatge » compausat de ob- (davant) e de via (camin).
Prononciacion
/'ɔββi/
Sillabas
òb|vi
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | òbvi | òbvis |
['ɔββi] | ['ɔββis] | |
Femenin | òbvia | òbvias |
['ɔββjo̞] | ['ɔββjo̞s] |
òbvi
- (filologia) Caracteriza lo sens d’un mot, d’una expression, qu'es aquel que la ment li dona sens soscar e sens prene en compte lo contèxte.
- Çò qu'es evident, que lo sens ven naturalament a la ment.