agre
Occitan
Etimologia
- (adj e nom1) Del latin ācer, de la meteissa raiç que acerbus « amarg », acētum « vinagre » e acĭdus « acid ».
- (nom2) Del latin ager, agri «camp, territòri»
Prononciacion
/ˈaɣɾe/ , provençau /ˈagʀe/ França (Bearn) : escotar « agre »
Sillabas
a | gre
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | agre | agres |
[ˈaɣɾe] | [ˈaɣɾes] | |
Femenin | agra | agras |
[ˈaɣɾo] | [ˈaɣɾos] |
agre masculin
- Qu'a una aciditat desagradiva.
Derivats
Traduccions
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
agre | agres |
[ˈaɣɾe] | [ˈaɣɾes] |
agre masculin
- Estat de çò qu'es agre, agror.
Nom comun 2
agre masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
agre | agres |
[ˈaɣɾe] | [ˈaɣɾes] |
- Campèstre, país.
- L'anar del país, disposicion naturala.
- Orgulh, còta de fusta o de pèira que servís de pièja a un alús utilizat per la pesada.
- (per extension) Lo dich alús, barra rigida que se fixa a un agre utilizada per far mai aisit un movement per desplassar, sosténer o levar d’autres còrses.
Derivats
Sinonims
punt de pièja
Traduccions
punt de pièja | |
---|---|
|
Catalan
Del latin ācer.
Prononciacion
/ˈaɣɾə/ (oriental), /ˈaɣɾe/ (occidental)
Espanha (Barcelona) : escotar « agre »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | agre | agres |
[ˈaɣɾə] | [ˈaɣɾəs] | |
Femenin | agra | agres |
[ˈaɣɾə] | [ˈaɣɾəs] |
agre masculin
- Agre.