asile

Occitan

Etimologia

Del latin asylum « lòc inviolable ».

Prononciacion

/aˈzile/, /aˈzile/ França (Bearn) : escotar « asile »

Sillabas

a|si|le

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
asile	asiles
[aˈzile]	[aˈziles]

asile masculin

1. (istòria) Privilègi d’inviolabilitat acordat a de personas e a de lòcs pels ancians.
   • Unes temples èran l’asile de totes los suplicants.
2. (per extension) Refugi ont òm se plaça a l’abric de las accions de justícia, d’un secutament, d’un dangièr, etc.
   • Las glèisas podavan èsser l’asile dels criminals.
3. (figurat) Demorança segura.
   1. (particular) Ostal ofèrt a una persona que li manca çò que cal per subsistir, que li manca una retirada dins sa mala fortuna.
4. Establiment de benfasença que servís de retirada a d'estropiats, de vièlhs o de convalescents, o que dona un abric momentanèu a de personas dins lo besonh.
5. (popular) Ospici d’alienats.
6. (figurat) Proteccion, çò que defend.
   • La solitud es un asile contra las passions.

Variantas dialectalas

• asil

Traduccions

alemand: Azyl (de) ; Zufluchtsstätte (de) ; Zufluchtsort (de) anglés: asylum (en) ; sanctuary (en) basc: babesetxe (eu) catalan: asil (ca)

espanhòl: asilo (es) ; refugio (es) francés: asile (fr) italian: asilo (it) ; ricovero (it) portugués: asilo (pt) ; albergue (pt) ; guarida (pt)

Francés

Etimologia

Del latin asylum « lòc inviolable ».

Prononciacion

escotar « asile »

França (Cornimont) : escotar « asile »

Prononciacion

/azil/, /azil/

Sillabas

a|si|le

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
asile	asiles
[azil]

asile masculin

1. asile ^(oc)