cèrt
Occitan
Etimologia
- Del latin certus.
Prononciacion
/ˈsɛɾt/ , provençau /ˈsɛʀt/
Sillabas
cèrt
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | cèrt | cèrts |
[ˈsɛɾt] | [ˈsɛɾts] | |
Femenin | cèrta | cèrtas |
[ˈsɛɾto̞] | [ˈsɛɾto̞s] |
cèrt
- Indubitable.
- Fixat ; déterminat.
- L’enregistrament dona als actes una data cèrta.
- Qu'es asseguat de´quicòm, que'n ten la certitud.
- Soi cèrt de capitar.
- Qu'es de determinar ; que se vòl pas determinar.
- Dans cèrtas escasenças.
- (eufemisme) D’un biais indéterminat, per amenir un expression que se pensa èsser de tròp absoluda.
- Aquel òme gausís d’una cèrta reputacion.
- (matematicas) Se dich d’un eveniment comprenent totas las escasenças d’una experiéncia aleatòria, es a dire, egal a l’univèrs.
Sinonims
Traduccions
Sens general |
fixat |
Pronom indefinit
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | cèrt | cèrts |
[ˈsɛɾt] | [ˈsɛɾts] | |
Femenin | cèrta | cèrtas |
[ˈsɛɾto̞] | [ˈsɛɾto̞s] |
cèrt
- Pronom indefinit que designa una persona que l’identitat pauc impòrta.