carena

Veire tanben : Carena

Occitan

Etimologia

Del latin carina « clòsc de notz ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /kaˈɾeno̞/, /kaˈɾeno̞/

provençau /kaˈʀenə/, /kaˈʀenə/

Sillabas

ca|re|na

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
carena	carenas
[kaˈɾeno̞]	[kaˈɾeno̞s]

carena femenin

1. (marina) Partida d’un naviri, ensemble de las linhas longitudinalas e transversalas que forman lo dessenh de la carcassa dins sa partida immergida.
2. Acion de carenar, carenatge
3. (botanica) Petal inferior de las Fabacèas (o Leguminosa) constituida de dos petals fusionats e remembrant la carena d’un naviri.

Sinonims

accion

• radob

Traduccions

partida d'un naviri alemand: Unterwasserschiff (de) anglés: bottom (en), quickworks (en) basc: catalan: carena (ca) espanhòl: carena (es), obra viva (es) francés: carène (fr) italian: carena (it), opera viva (it) portugués: carena (pt), obras vivas (pt) Petal alemand: anglés: carina (en) basc: catalan: carina (ca), carena (ca) espanhòl: quilla (es) francés: carène (fr) italian: carena (it) portugués: carina (pt)

Forma de vèrb

carena

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de carenar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de carenar

Catalan

Etimologia

Del latin carina « clòsc de notz ».

Prononciacion

Oriental: central /kəˈɾɛnə/, /kəˈɾɛnə/, balear /cəˈɾənə/, /cəˈɾənə/, /kəˈɾɛnə/, /kəˈɾɛnə/

Occidental: /kaˈɾena/, /kaˈɾena/

Sillabas

ca|re|na

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
carena	carenes

carena femenin

1. Partida d'un naviri, carena ^(oc)
2. Partida superiora d'una serrada.
3. Biga superiora d'un teulat.
4. (botanica) carena ^(oc)

Forma de vèrb

carena

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de carenar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de carenar

Espanhòl

Etimologia

Del latin carina « clòsc de notz ».

Prononciacion

/kaˈɾena/, /kaˈɾena/

Sillabas

ca|re|na

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
carena	carenas

carena femenin

1. Partida d'un naviri, carena ^(oc)
2. carenatge

Forma de vèrb

carena

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de carenar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de carenar

Italian

Etimologia

Del latin carina « clòsc de notz ».

Prononciacion

/kaˈrɛna/, /kaˈrɛna/

Sillabas

ca|re|na

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
carena	carene

carena femenin

1. carena ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin carina « clòsc de notz ».

Prononciacion

Portugal /kɐɾˈenɐ/, /kɐɾˈenɐ/

Brasil /kaˈɾẽnɐ/, /kaˈɾẽnɐ/, /kaˈɾenə/, /kaˈɾenə/

Sillabas

ca|re|na

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
carena	carenas

carena femenin

1. Partida d'un naviri, carena ^(oc)

Forma de vèrb

carena

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de carenar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de carenar