cartèl
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/kaɾˈtɛl/
Sillabas
pa|pa
Nom comun 1
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| cartèl | cartèls |
| [kaɾˈtɛl] | [kaɾˈtɛl] |
cartèl (lengadocian), masculin
- (Istòria) Escrich destinat a escometre, convocar per un combat dins una fèsta, un torneg.
- (Per extension) Convencion entre caps de guèrra per la regulacion de las armas, l’escambi de presonièrs
- (Per extension, ara) Fuèlh anonciant un messatge, estampat o escrich qu’òm empega sus las parets per far conéisser quicòm al public: aficha.
- (Museulogia) Plaqueta, ensenha o etiqueta, fixada prèp de l'òbra artistica donnant diferentas informacion: títol, autor, etc.
Variantas dialectalas
- cartèu (provençau, gascon)
Traduccions
| Escrich per escometre, per anonciar | |
|---|---|
|
| |
| aficha | |
|---|---|
| |
| ensenha de musèu | |
|---|---|
|
| |
Nom comun 2
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| cartèl | cartèls |
| [kaɾˈtɛl] | [kaɾˈtɛl] |
cartèl (lengadocian), masculin
- Acòrdi o consòrcia de personas o d’entitats per realizar una accion, politica o economica (quitament illegala).
- (Economia) Acòrdi d’una consòrcia d’industria per falsar la concurréncia e fixar los preses suls mercats.
Variantas dialectalas
- cartèu (provençau, gascon)