collateral

Occitan

Etimologia

Del latin collateralis « lateral ».

Prononciacion

/kullateˈɾal/, /kullateˈɾal/

Sillabas

col|la|te|ral

Adjectiu

collateral (lengadocian)

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	collateral	collaterals
	[kullateˈɾal]	[kullateˈɾals]
Femenin	collaterala	collateralas
	[kullateˈɾalo̞]	[kullateˈɾalo̞s]

1. Qu'es lateral, situat de costat segondàriament o en adjonccion, en apertenéncia o en subordinacion.
   1. (arquitectura) Situat de costat.
   2. (geografia) Qualifica los punts que son a la mitat de dos punts cardinals.
   3. (drech) Del costat del paire o de la maire, en parlant del parentatge.
   4. (militar) A costar de l'objectiu màger, qualifica un tir mancat e los damatges causats per aquel fracàs, los a costats que ne resultan.

Variantas dialectalas

• colaterau

Derivats

• colateralament

Locucions

• damatge colateral

Parents

• lateral

Traduccions

alemand: Seiten... (de), Neben... (de), kollateral (de) (scientific) anglés: collateral (en) basc: catalan: col·lateral (ca)

espanhòl: colateral (es) francés: collatéral (fr) italian: collaterale (it) portugués: colateral (pt)

Nom comun

collateral (lengadocian), masculin, (femenin: collaterala)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
collateral	collaterals
[kullateˈɾal]	[kullateˈɾals]

1. (drech) Parent del costat del paire o de la maire.
2. (arquitectura) Nau laterala d’una glèisa.
3. (finança) Títol sosjacent d’una pension liurada.

Anglés

Etimologia

Del latin collateralis « lateral ».

Prononciacion

/kəˈlætəɹəl/, /kəˈlætəɹəl/

Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « collateral »

Sillabas

col|la|te|ral

Adjectiu

collateral

1. collateral ^(oc)

Nom comun

collateral

Declinason
Singular	Plural
collateral	collaterals
[kəˈlætəɹəl]	[kəˈlætəɹəlz]

1. collateral ^(oc)