Occitan

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

lengadocian, gascon /kumpeˈten/
Bearn : escotar « competent »
provençau /kũⁿpe'tẽⁿ/

Sillabas

com|pe|tent

 Adjectiu

competent

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin competent competents
[kumpeˈten] [kumpeˈtens]
Femenin competenta competentas
[kumpeˈtento̞] [kumpeˈtento̞s]
  1. (drech) Qu'aperten, que se deu, en vertut d'unes dreches.
  2. Que sufís, qu'es convenable, qu'es requerit per agir.
  3. (drech) Qu'a la competéncia per tractar un afar.
  4. (per extension) Que pòt donar son avís sus una causa, sus una matèria, qu'es capable de ne jutjar coma cal.
  5. (per extension) Qu'es eficaç eins sa foncion, son trabalh.

Sinonims

Antonims

Derivats

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

/ˈkɒmpətənt/

Sillabas

com|pe|tent

 Adjectiu

competent

  1. competent (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

/kumpəˈten/

Sillabas

com|pe|tent

 Adjectiu

competent masculin o femenin, (plurals: competents)

  1. competent (oc)