Occitan

Etimologia

Del latin constat « es segur que », de constare (« se tenir drech, èsser d'aplomb »), formula juridica per començar un verbal.

Prononciacion

lengadocian, gascon /kunsˈtat/
provençau /kũⁿsˈta/

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
constat constats
[kunsˈtat] [kunsˈtats]

constat masculin

  1. (Justícia) Acte per lo qual un oficièr ministerial, o un agent de la fòrça publica rapòrta las constatacions que faguèt, establit la realitat d'un fach.
  2. Constatacion d'un estat de las causas, del resultat d’una accion o d’una seria d'accions.

Mots aparentats

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin constat « es segur que », de constare (« se tenir drech, èsser d'aplomb »), formula juridica per començar un verbal.

Prononciacion

/ˈkɒnstat/

 Adjectiu

constat

  1. (Justícia) Çò qu'es provat, segur, indobtable.

 Nom comun

constat

Declinason
Singular Plural
constat constats
  1. (Justícia) Certificat de descarga.
  2. (Justícia) Copia certificada.

Catalan

Prononciacion

Central /kunsˈtat/, Balearic, Valencia /konsˈtat/

 Adjectiu

constat

  1. participi passat al masculin singular de constar.

Francés

Etimologia

Del latin constat « es segur que », de constare (« se tenir drech, èsser d'aplomb »), formula juridica per començar un verbal.

Prononciacion

/kɔ̃sta/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
constat constats
[kɔ̃sta]

constat masculin

  1. constat (oc)