cordial
Occitan
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- lengadocian /kuɾˈðjal/
Sillabas
cor|dial
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | cordial | cordials |
[kuɾˈðjal] | [kuɾˈðjals] | |
Femenin | cordiala | cordialas |
[kuɾˈðjalo̞] | [kuɾˈðjalo̞s] |
cordial (lengadocian)
- Qu'es pròpri a reviscolar lo foncionament del còr.
- (figura) Que parla e agís sincèrament, amb còr.
- Que ven del còr, qu'es sincèr, en parlant d’una causa.
- Qu'es onèst e plan agradiu.
- Amistós.
- Calorós.
Variantas dialectalas
Sinonims
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- RU /ˈkɔːdiəl/ , /ˈkɔː.dʒəl/
- EUA /ˈkɔɹ.di.əl/ , /ˈkɔɹ.d͡ʒəl/ , /ˈkɔɹ.djəl/
Sillabas
cor|dial
Adjectiu
cordial
Catalan
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- Oriental: central /kurdiˈaɫ/ , balear /koɾðiˈaɫ/ , /kurðiˈaɫ/
- Occidental: /koɾðiˈaɫ/
Sillabas
cor|dial
Adjectiu
cordial masculin o femenin, (plurals: cordials)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- /koɾˈdjal/
Sillabas
cor|dial
Adjectiu
cordial masculin o femenin, (plurals: cordiales)
Francés
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- /kɔʁdjal/
Sillabas
cor|dial
Adjectiu
cordial
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | cordial | cordiaux |
[kɔʁdjal] | [kɔʁdjal] | |
Femenin | cordiale | cordiales |
[kɔʁdjo] | [kɔʁdjal] |
Portugués
Etimologia
- Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».
Prononciacion
- Portugal /koɾˈdjˈaɫ/
- Brasil /koɦdʒiˈaw/ , /koɾˈdʒjaw/
Sillabas
cor|dial o cor|di|al
Adjectiu
cordial