dangierós
Occitan
Etimologia
De dangièr.
Prononciacion
- lengadocian /dand͡ʒjeˈɾus/
- gascon /danʒjeˈɾus/
- provençau /dãⁿd͡ʒjeˈʀus/
- Lengadocian : escotar « dangierós »
Sillabas
dan|gie|rós
Adjectiu
dangierós
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | dangierós | dangieroses |
| [dand͡ʒjeˈɾus] | [dand͡ʒjeˈɾuzes] | |
| Femenin | dangierosa | dangierosas |
| [dand͡ʒjeˈɾuzo̞] | [dand͡ʒjeˈɾuzo̞s] | |
- Que bota un dangièr, qu'expausa a un dangièr; o simplament, qu'es nosible, perniciós.
- Qu'a los mejans de nòser, o a qui om se pòt pas far fisança sens dangièr, amb lo cual i a dangièr de se ligar.
Variantas dialectalas
- dangerós (gascon)