Occitan

Etimologia

Del latin destructio « destruccion, roïna ».

Prononciacion

/destɾyˈt͡sju/, peovençau /destʀykˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « destruccion »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
destruccion destruccions
[destɾyˈt͡sju] [destɾyˈt͡sjus]

destruccion femenin

  1. Accion de destruire.
  2. Roïna, çò que demòra dels objèctes après lor destruccion parciala o totala, per oposicion a construccion.

Sinonims

  1. desròc
  2. avaliment

Traduccions