destruccion
Occitan
Etimologia
- Del latin destructio « destruccion, roïna ».
Prononciacion
/destɾyˈt͡sju/ , peovençau /destʀykˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « destruccion »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
destruccion | destruccions |
[destɾyˈt͡sju] | [destɾyˈt͡sjus] |
destruccion femenin
- Accion de destruire.
- Roïna, çò que demòra dels objèctes après lor destruccion parciala o totala, per oposicion a construccion.