discernir

Occitan

Etimologia

Del latin discernere « desseparar, metre a despart »

Prononciacion

lengadocian, gascon /disseɾˈni/, /disseɾˈni/

lengadocian /disseɾˈni/, /disseɾˈni/

provençau /diseʀˈni/, /diseʀˈni/

Vèrb

discernir

1. Veire distinctament un objècte de biais que se confonda pas amb un o mai autres.
2. (figurat) Se mainar exactament de la qualitats per las qualas una causa o una persona diferís d’una autra.

Derivats

• discernible
• discerniment

Traduccions

alemand: unterscheiden (de), wahrnehmen (de) anglés: discern (en), distinguish (en), discriminate (en) basc: catalan: discernir (ca)

espanhòl: discernir (es) francés: discerner (fr) italian: discernere (it), distinguere (it), differenziare (it) portugués: discernir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin discernere « desseparar, metre a despart »

Prononciacion

Oriental /disərˈni/, /disərˈni/

Occidental: nord-occidental /diserˈni/, /diserˈni/, valencian /diseɾˈniɾ/, /diseɾˈniɾ/

Vèrb

discernir

1. discernir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin discernere « desseparar, metre a despart »

Prononciacion

/disθeɾˈniɾ/, /disθeɾˈniɾ/, /diseɾˈniɾ/, /diseɾˈniɾ/

Vèrb

discernir

1. discernir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin discernere « desseparar, metre a despart »

Prononciacion

Portugal /diʃsɨɾˈniɾ/, /diʃsɨɾˈniɾ/

Brasil /dʒiseɦˈniɾ/, /dʒiseɦˈniɾ/, /dʒiserˈni/, /dʒiserˈni/

Vèrb

discernir

1. discernir ^(oc)