emerit

Occitan

Etimologia

Del latin emeritus « acabat ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /emeˈrit/, /emeˈrit/

provençau /emeˈʀit/, /emeˈʀit/

Sillabas

e|me|rit

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	emerit	emerits
	[emeˈrito̞]	[emeˈrito̞s]
Femenin	emerita	emeritas
	[emeˈrits]

emerit

1. Que, avent exercit un emplec pendent un temps, lo daissa per gausir dels onors e de la recompensa deguts a aqueles servicis.
   • Professor emerit.
2. Qu'es remarcable dins un sciéncia o dins la practica de quicòm.

Sinonims

• egrègi
• eminent

Traduccions

alemand: emeritiert (de) anglés: emeritus (en) basc: catalan: emèrit (ca)

espanhòl: emérito (es) francés: emérite (fr) italian: emerito (it) portugués: emérito (pt)