entonacion

Occitan

Etimologia

De entonar

Prononciacion

lengadocian, gascon /entunaˈsju/, /entunaˈsju/

provençau /ẽⁿtunaˈsjuⁿ/, /ẽⁿtunaˈsjuⁿ/

escotar « entonacion »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
entonacion	entonacions
[entunaˈsju]	[entunaˈsjus]

entonacion femenin

1. (musica) Biais d’aviar un son, un aire.
2. (per extension) Biais en que la votz umana emet una nòta.
3. (fonologia) Succession de tons dins un discors.
4. (linguistica) Cambiament de nautor de la votz per signalar l’estat de la ment del locutor coma una interrogacion mas pas per destriar des mots coma los tons. Indicat per ↗ o ↘.

Sinonims

• intonacion

Traduccions

alemand: Intonation (de), Anstimmen (de) (musica), Tongebung (de) (linguistica), anglés: intonation (en) basc: catalan: entonació (ca)

espanhòl: entonación (es) francés: intonation (fr) italian: intonazione (it) portugués: entonação (pt), entoação (pt)