esplendid
Occitan
Etimologia
- Del latin splendidus « treslusent, resplendent, radiós », de splendeo (« brilhar, treslusor, resplendir »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /esplenˈdit/
- provençau /esplẽⁿˈdi/
Sillabas
es|plen|did
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | esplendid | esplendids |
[esplenˈdit] | [esplenˈdits] | |
Femenin | esplendida | esplendidas |
[esplenˈdiðo̞] | [esplenˈdiðo̞s] |
esplendid
- Qu'a, que fa mòstra, d'esplendor.
- Qu'es magnific, estupefasent, gloriós