fatiga

Occitan

Etimologia

• Substantiu del verb latin fatigare (« fatigar »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /faˈtiɣo̞/, /faˈtiɣo̞/

escotar « fatiga »

provençau /faˈtigə/, /faˈtigə/

Sillabas

fa | ti | ga (3)

Nom comun

fatiga femenin

Declinason
Singular	Plural
fatiga	fatigas
[fa'tiɣo̞]	[fa'tiɣo̞s]

1. Sensacion de flaquesa fisica.
2. (arquitectura) (mecanica) Pèrda de resisténcia, preséncia d’un punt de fragilitat.
3. Tròp granda despensa de fòrça que causa de lassitge.

Sinonims

• cansièra
• lassièra
• lassitge

Traduccions

alemand: Müdigkei (de) anglés: fatigue (en) catalan: fatiga (ca) espanhòl: fatiga (es)

francés: fatigue (fr) italian: fatica (it) polonés: portugués: fadiga (pt)

Forma de vèrb

fatiga

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de fatigar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afisrmatiu de fatigar

Catalan

Etimologia

• Substantiu del verb latin fatigare (« fatigar »).

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « fatiga »

Prononciacion

• oriental /fəˈtiɣə/, /fəˈtiɣə/
• occidental /faˈtiɣa/, /faˈtiɣa/

Sillabas

fa | ti | ga (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fatiga	fatigues

fatiga femenin

1. Fatiga

Espanhòl

Etimologia

• Substantiu del verb latin fatigare (« fatigar »).

Prononciacion

escotar « fatiga »

Prononciacion

• /faˈtiɣa/, /faˈtiɣa/

Sillabas

fa | ti | ga (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fatiga	fatigas

fatiga femenin

1. Fatiga