Occitan

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

lengadocian, gascon /inˌteɾlukyˈtu/
provençau /ĩⁿˌteʀlukyˈtu/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
interlocutor interlocutors
[inˌteɾlukyˈtu] [inˌteɾlukyˈtus]

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora / interlocutritz)

  1. Persona amb qui òm convèrsa o amb qui òm poirà conversar, que participa a una conversacion.
  2. Personatge qu’un escrivan introdutz dins un dialòg.

Sinonims

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

RU /ˌɪntəˈlɒkjʊtə/, /ˌɪntəˈlɒkjətə/
American /ˌɪntəɹˈlɑkjətəɹ/, /ˌɪntəɹˈlɑkətəɹ/, /ˌɪntəɹˈlɑkjutəɹ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
interlocutor interlocutors

interlocutor, (femenin: interlocutress)

  1. interlocutor (oc)

interlocutor

  1. Jutjament o senténcia interlocutòria.

Catalan

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

/intərlukuˈto/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
interlocutor interlocutors

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

  1. interlocutor (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

/inteɾlokuˈtoɾ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
interlocutor interlocutores
[inteɾlokuˈtoɾ] [inteɾlokuˈtoɾes]

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

  1. interlocutor (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin interlocutor.

Prononciacion

Portugal /ĩtɨɾlukuˈtoɾ/
Brasil /ĩteɦlokuˈtoɾ/, /ĩtexlokuˈtoɾ/

Sillabas

in|ter|lo|cu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
interlocutor interlocutores

interlocutor masculin, (femenin: interlocutora)

  1. interlocutor (oc)