invitar
Occitan
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
/inβiˈta/ , provençau /ĩⁿviˈga/
- França (Bearn) : escotar « invitar »
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
- Convidar, pregar de s'encontrar, d'anar endacòm, d’assistir a una ceremonia, etc.
- Invitar a sopar, al maridatge de qualqu’un.
- Engatjar, possar per quicòm.
- (per extension) Enjónher a qualqu’un de far quicòm.
- Foguèt invitat a sortir.
s’invitar
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « invitar »
Prononciacion
- Oriental: /imbiˈta/ , balear /iɱviˈta/
- Occidental: nord-occidental /imbiˈta/ , valencian /imbiˈtaɾ/ , /iɱviˈtaɾ/
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
Espanhòl
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
/imbiˈta/
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
Portugués
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
Portugal /ĩvitˈaɾ/ , Portugal /ĩvitˈaʁ/
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar