joncion

Occitan

Etimologia

Del latin junctio.

Prononciacion

/d͡ʒunˈsju/, /d͡ʒunˈsju/, /ʒunˈsju/, /ʒunˈsju/, procençau /d͡ʒũⁿˈsjũⁿ/, /d͡ʒũⁿˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « joncion »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
joncion	joncions
[d͡ʒunˈsju]	[d͡ʒunˈsjus]

joncion femenin

Joncion de tudèla de teralha a Knossos. (sens 2)

1. Accion de jónher o fach d’èsser jonch, reünit o ligat.
2. Lòc, intrefàcia d'encontre, de ligam, ajustador.

Variantas dialectalas

• jonccion

Sinonims

• junta / juntada

Traduccions

alemand: Kreuzung (de) anglés: junction (en), joinder (en) (juridic) basc: bilgune (eu) catalan: junta (ca)

espanhòl: juntura (es) francés: jonction (fr) italian: giunzione (it) portugués: junção (pt)