mandarin

Occitan

Etimologia

Del portugués mandarim derivat (après alteracion de mandar, «comandar, ordonar») del malés menteri pel sanscrit मन्त्रिन्, mantrin « ministre, conselhièr »

Prononciacion

/mandaˈɾi/, /mandaˈɾi/, provençau /mãⁿdaˈʀĩⁿ/, /mãⁿdaˈʀĩⁿ/

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
mandarin	mandarins
[mandaˈɾi]	[mandaˈɾis]

mandarin masculin

1. (istoric) Foncionari chinés, destriat per concors.
2. (figurat) Letrat ou saberut dotat de títols universitaris o de grades oficials. equivalent femenin: mandarina

Derivats

• mandarina
• mandarinat
• mandarinièr

Traduccions

alemand: Mandarin (de) anglés: mandarin (en) basc: mandarin (eu) catalan: mandarí (ca)

espanhòl: mandarín (es) francés: mandarin (fr) italian: mandarino (it) portugués: mandarim (pt)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
mandarin	mandarins
[mandaˈɾi]	[mandaˈɾis]

mandarin masculin

1. (lengas) Grop de dialèctes en cors dins las partidas nòrd e oèst de la China.
   1. Putonghua o mandarin estandard, lenga oficiala de la China e de Taiwan e una de las quatre de Singapor.

Derivats

• mandarinofòn

Traduccions

alemand: Mandarin (de) anglés: Mandarin (en) basc: mandarin (eu) catalan: mandarí (ca)

espanhòl: mandarín (es) francés: mandarin (fr) italian: mandarino (it) portugués: mandarino (pt)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	mandarin	mandarins
	[mandaˈɾi]	[mandaˈɾis]
Femenin	mandarina	mandarinas
	[mandaˈɾino̞]	[mandaˈɾino̞s]

mandarin

1. Relatiu als mandarins, a lors unifòrmes colorats e ricament brodats.
2. Relatiu a la lenga chinesa estandardizada.

Anglés

Etimologia

(nom 1) Del portugués mandarim derivat (après alteracion de mandar, «comandar, ordonar») del malés menteri pel sanscrit मन्त्रिन्, mantrin « ministre, conselhièr »

(nom 2) Del francés mandarine « mandarina, la color »

Prononciacion

/ˈmændəɹɪn/, /ˈmændəɹɪn/

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
mandarin	mandarins
[ˈmændəɹɪn]	[ˈmændəɹɪns]

mandarin

1. mandarin ^(oc), lo saberut

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
mandarin	mandarins
[ˈmændəɹɪn]	[ˈmændəɹɪns]

mandarin

1. mandarina ^(oc), la color

Adjectiu

mandarin

1. mandarin ^(oc)

Francés

Etimologia

Del portugués mandarim derivat (après alteracion de mandar, «comandar, ordonar») del malés menteri pel sanscrit मन्त्रिन्, mantrin « ministre, conselhièr »

Prononciacion

França (Vendèa) : escotar « mandarin »

Prononciacion

/mɑ̃daʁɛ̃/, /mɑ̃daʁɛ̃/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mandarin	mandarins
[mɑ̃daʁɛ̃]

mandarin masculin

1. mandarin ^(oc), lo saberut e la lenga

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	mandarin	mandarins
	[mɑ̃daʁɛ̃]	[mɑ̃daʁɛ̃]
Femenin	mandarine	mandarines
	[mɑ̃daʁɛin]	[mɑ̃daʁɛin]

mandarin

1. mandarin ^(oc)